Ο φόβος της αποτυχίας!

Bοηθήστε τα παιδιά σας να αποβάλουν το άγχος για τα μαθήματα και καταπολεμήστε μια και καλή το φόβο της... αποτυχίας!
Aκόμα μπορώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου τον κόμπο στο στομάχι και το τρέμουλο στα πόδια που ένιωθα σαν μαθήτρια κάθε φορά που η σκέψη ενός ενδεχόμενου κακού βαθμού περνούσε, έστω και στιγμιαία, από το μυαλό μου. Οι γονείς μου απέδιδαν τις αντιδράσεις αυτές στην υπερβολική υπευθυνότητα και την τελειομανία που δυστυχώς ή ευτυχώς συνέχισαν να με ακολουθούν στην ενήλικη ζωή μου. Σήμερα μπορώ να πω με σιγουριά πως τέτοιου είδους συναισθήματα μπορούν να βλάψουν ένα παιδί περισσότερο παρά να το ωφελήσουν. Όσο άσχημη είναι η εικόνα ενός αδιάφορου μαθητή άλλο τόσο άσχημη είναι και αυτή ενός παιδιού που αντιμετωπίζει με τρόμο την «ήττα» και η εξήγηση είναι πολύ απλή. Στη ζωή δε νικάς πάντα, οπότε πρέπει να μάθεις να δέχεσαι με στωικότητα τις τυχόν αναποδιές.
Tι σημαίνει η «αποτυχία»;
Οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, καθημερινά θέτουμε στόχους που προσπαθούμε να τους επιτύχουμε. Όταν το αποτέλεσμα αυτών των στόχων δεν είναι το επιθυμητό, τότε μιλάμε για «αποτυχία».
Στο μυαλό ενός παιδιού μια τέτοια λέξη αποκτά τερατώδεις διαστάσεις και όσο πιο ευαίσθητο είναι το παιδί τόσο πιο πολύ κινδυνεύει να επηρεαστεί. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί στο παιδί σας ότι πάντα θα καταφέρνει αυτό που θέλει. Ακόμη κι αν μιλάμε για τον πιο άριστο μαθητή το ενδεχόμενο ενός χαμηλού βαθμού είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό.
Από πολύ μικρή ηλικία αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό από την μεριά του μικρού σας. Συζητήστε μαζί του και εξηγήστε του πως εσείς θα είστε πάντα κοντά του για να το στηρίξετε. Ακόμα κι από τις όχι και τόσο ευχάριστες καταστάσεις μπορούμε να επωφεληθούμε και να γίνουμε καλύτεροι σε πολλά επίπεδα. Το παιδί θα πρέπει να το γνωρίζει αυτό.
Bαθμοθηρία, η νέα... «μόδα»!
Το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας μπορεί να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα, αλλά ίσως τελικά όλοι θα έπρεπε να εστιάσουμε σε αυτό της βαθμοθηρίας. Οι πρώτοι που πέφτουν στην παγίδα αυτή είναι οι γονείς. Πολλοί είναι αυτοί που δεν διστάζουν να διαφημίσουν τα 10άρια του Δημητράκη, ενώ αρκετοί φτάνουν στο σημείο να συμβουλεύουν το παιδί να πει ψέματα για τα μάτια των άλλων μαμάδων! Όλη αυτή η κατάσταση αυξάνει στα παιδιά το στρες και την αγωνία να αγγίξουν μια ψευδή τελειότητα, η οποία δεν θα τους προσφέρει ποτέ τίποτα. Το νόημα του σχολείου είναι το παιδί να αποκτήσει γνώσεις, οι βαθμοί είναι απόρροια αυτού.
3 βήματα για να αντιμετωπίσετε το φόβο της «αποτυχίας»
Όλοι οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν πως το υπερβολικό άγχος μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρά ψυχοσωματικά προβλήματα σε ένα παιδί, που πιθανόν να το συνοδεύουν και στην ενήλικη ζωή του, γι’ αυτό και θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν το μικρό τους να το καταπολεμήσει.
1. Τονώστε την αυτοπεποίθηση του μικρού σας. Συνήθως άριστοι μαθητές δεν έχουν καθόλου πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Αυτό ξεκινάει από την έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνουν στις δυνάμεις τους.
2. Ενισχύστε το αίσθημα της κρίσης και της αυτοκυριαρχίας στα μικρά σας. Βοηθήστε τα έτσι να καταλάβουν πότε κάτι είναι στ’ αλήθεια σημαντικό και πότε όχι. Ένα διαγώνισμα στα μαθηματικά δεν θα κρίνει την εξέλιξη που θα έχουν στη ζωή τους!
3. Αποφύγετε να πιέζετε το μικρό σας έντονα. Εξηγήστε του γιατί είναι απαραίτητο και χρήσιμο το σχολείο αλλά μην προβαίνετε σε ακρότητες. Πρώτοι εσείς είστε αυτοί που θα πρέπει να καταλάβετε πως το άγχος για τους βαθμούς μπορεί να έχει άσχημη εξέλιξη για το μικρό σας.
Tα 6 σημάδια του υπερβολικού άγχους
Aν το παιδί σας βρίσκεται στα πρώτα στάδια άγχους αλλά παρόλα αυτά δεν το παραδέχεται ή προσπαθεί να σας το κρύψει, εμείς σας παρουσιάζουμε τα πιο κοινά σημάδια ώστε να τα αναγνωρίσετε και να δράσετε άμεσα!
1. Ακόμη κι όταν έχει γράψει πολύ καλά, εκείνο σας προετοιμάζει για το χειρότερο. Σπάνια πέφτει μέσα στις προβλέψεις του και κρίνει πολύ αυστηρά τον εαυτό του.
2. Kλείνεται με τις ώρες στο δωμάτιο και διαβάζει, διαβάζει, διαβάζει... Μια τέτοια συμπεριφορά δείχνει σαφώς ανασφάλεια.
3. Πριν από τις εξετάσεις είναι νευρικό και είτε τρώει πολύ, είτε του κόβεται η όρεξη.
4. Πολλές φορές πριν φύγει για το σχολείο έχει τάση για εμετό και συχνά σας παραπονιέται για το στομάχι του. Αυτές οι αντιδράσεις συνδέονται συνήθως με κάποια επικείμενη ανακοίνωση βαθμολογίας ή κάποιο διαγώνισμα.
5. Aπό τη στάση του καταλαβαίνετε ότι θεωρεί πως ένας χαμηλός βαθμός είναι «ντροπιαστικός» και θεωρεί πως μπορεί να σας απογοητεύσει.
6. Tέλος, να θυμάστε πάντα πως τα αγχώδη παιδιά δεν έχουν σχεδόν ποτέ ήρεμο ύπνο. Αν το μικρό σας έχει εφιάλτες ή το ακούτε να κλίνει στον ύπνο του ένα ρήμα τότε σίγουρα έχει στρεσαριστεί.
Με τη συνεργασία της παιδαγωγού Λίλας Kορολή.